Ang Islander Kong Tsinelas

A couple of weeks ago, pumasok ako sa isang coffee shop to pass the time (dahil i'm waiting na matapos ang pinapagawa kong corporate-give-aways). Nag-i-scan ako sa journal ko to get inspiration for blog to post.

I wear my usual thing. shirt, shorts and slippers. At dahil probinxa naman, hindi ko ine-expect na may mga customer na dala ang arrogance of most Big City Dwellers.

Pag pasok ko, tinignan ako ng dalawang badets (bading na teen-ager) mula ulo hanggang paa. and from my perepheral vision, nakita kong tumaas ang kilay nila, maybe wondering anong ginagawa ko sa loob ng coffee shop. Baka inisip nila na magso-solicit ako or something.

"kumusta naman ang Islander," i heard one of them said, sabay tawa ng dalawang baklita sa couch.

gusto ko rin sanang matawa non. hahaha. suot ko ang Islander kong tsinelas (my other pair of slippers are only used for swimming). at kung iku-kumpara nga ako sa dalawang badet na naka-havaianas, muka talaga akong gusgusin.

hindi ko alam kung magkano ang isang pares ng havaianas. i never bothered to ask. i know i can afford it. but why should i?

Keep one small independent corner of your mind
that calls nonsense by its right name,
that holds to the things you know to be true,
and that laughs at pretentiousness
even when it is exciting and fashionable with your contemporaries.
-------------John Gardner, Commence Address to Sidwell Friends School

sa konting barya na natitipid ko by choosing Islander over Havianas, or Carter Briefs over Bench. or kung ano-ano pang bagay for consumption, is the same money i spend for things that truly matters.

Maraming taong bumibili para sa gutom nilang Ego. Busog naman ang Ego ko (halata naman sa kayabangan ko, hahaha), kaya ibang bagay ang pinagkakagastusan ko.

Gumastos ako ng tuition para sa isang subject na hindi required pero gusto ko lang matutunan (siempre, continuous ang gastos dahil pumapasok ako). Gumastos ako para makapunta sa isang lugar na hindi ko pa napupuntahan (to add to my Tour Belt). Ngaun, may pinag-iipunan ako para i-donate sa CRIBs Foundation, isang bahay ampunan (kung sinong interested jan, kontakin ako, hehehe).

Again, hindi masama na magsuot ng havaianas, o magpagupit sa bench fixx instead sa f-salon. ang point ko lang, you have a deeper obligation to yourself to balance the material aspect with something more profound. and we all have at least a little social responsibility.

hala.

anu ba yan. kung ano-ano na ang na-ikwento ko dahil sa Islander kong tsinelas. Pero it really takes a lot of Kapal ng mukha at Tibay ng pagkatao to wear it in Starbucks (which i did last january 4, hahaha).

Kapal ng Orig. Tibay ng Orig. (uhm, makakakuha kaya ako ng endorsement revenue d2? hehehe).

-------------
oi, seryoso ung alok ko sa Cribs Foundation ha. sinong gustong magparticipate, message me. n_n